رفتار پی مربعی بر روی ماسه مسلح شده با ژئوسل لایه ای تحت بارگذاری تناوبی

در این یک سری آزمایش با استفاده از یک مدل فیزیکی روی پی (صفحه بارگذاری) دایره‏ای مستقر بر بستر مسلح شده با ژئوسل لایه‏ای، در دو حالت بارگذاری استاتیکی و بارگذاری سیکلی با اعمال 20000 سیکل بارگذاری و باربرداری انجام شده است. در این آزمایش‏ها اثر تعداد لایه‏های مسلح کننده ژئوسل و ژئوتکستایل همچنین عمق مدفون پی متکی بر بستر مسلح با ژئوسل لایه‏ای بر ظرفیت باربری پی در حالت بارگذاری استاتیکی و اثر تعداد لایه‏های ژئوسل، تاثیر ضخامت لایه‏های ژئوسل و شدت بار سیکلی بر نشست بستر در حالت بارگذاری سیکلی ارزیابی شده‏اند. در حالت بارگذاری استاتیکی با افزایش تعداد لایه‏های ژئوسل تا سه لایه، ظرفیت باربری پی نسبت به حالت بستر غیر مسلح افزایش قابل توجهی نشان می‏دهد. همچنین با افزایش عمق مدفون پی، از میزان تاثیر لایه‏های ژئوسل در افزایش ظرفیت باربری پی و کاهش نشست آن کاسته می‏شود. نتایج نشان می‏دهد که استفاده از ژئوسل لایه‏ای در مقایسه با ژئوتکستایل لایه‏ای در یک میزان از مصالح مصرفی از کارایی بسیار مناسب‏تری برخوردار می‏باشد. مقدار ضخامت خاک غیر مسلح بین دو لایه مسلح‏کننده ژئوسل و ژئوتکستایل به ترتیب معادل 36/0 و 4/0 قطر پی حاصل گردیده است. در حالت بارگذاری سیکلی با افزایش تعداد لایه‏های ژئوسل، میزان نشست سطح خاک صرفنظر از تعداد سیکل کاهش و با افزایش شدت بار سیکلی میزان نشست افزایش می‏یابد.